
اکنون با این نظر سنجی که به درخواست نهادهای امنیتی پشتیبان دولت مستقر صورت گرفته است ، جامعه ایران به جزء محدوده ترسیم شده توسط فعالان جبهه سبز ، در چشم اندازی از بی اعتمادی به سرنوشت کشور ، بیم از حمله نظامی و تهدیدهای فرامرزی ، نومیدی نسبت به اینده و بی اعتمادی به دستگاههای نظام قرار گرفته است و این همه یعنی همان فرجامی که از ابتدا برای خروج کنندگان بر مردم پیش بینی می شد.جامعه نومید و افسرده نه توان حرکت به سوی اصلاح را دارد ، نه همت مقابله با تهدیدات را ، نه به حرف مسئولان اعتمادی دارد و نه حتی از پیگیری مسایل فردی و خانوادگی خشنود خواهد بود. نه چنین جامعه بیماری ، فخر سیاستمداران حاکم بر آن است و نه ناظران خارجی فریادهای "هل من مبارز" معدودی از آنها را جدی تلقی می کند. جامعه نومید خدا را فراموش می کند و این یک دروغ بزرگ است که " حکومتی که یک جامعه اخلاقی و امیدوار را که تا بیش از 80 درصد مشارکت سیاسی را تجربه کرده است ، تا به چنین حضیضی از نومیدی سوق دهد ، هرگز حکومت دینی و انسانی نیست .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر